) شاخه‌ای از مهندسی عمران است که به بررسی مهندسی رفتار مصالح خاکی و مخاطرات محتمل احداث سازه‌ها بر روی بسترهای خاکی و سنگی مختلف و نیز سازه های خاکی مختلف می‌پردازد. ابزارهای علمی مورد استفاده در مهندسی ژئوتکنیک علوم پایه‌ای نظیر مکانیک خاک پیشرفته، مکانیک سنگ، دینامیک خاک وزمین‌شناسی مهندسی و علوم کاربردی مرتبط نظیر پی سازی، تونل سازی، سدسازی، بهسازی و مسلح سازی خاک است.
نخستین گام در اجرای هر پروژهی عمرانی شناسایی بستر و مصالح خاکی است که با استفاده از آزمایش های آزمایشگاهی و صحرایی، ویژگی‌های فیزیکی، مکانیکی و شیمیایی زمین ساختگاه و مصالح خاکی پروژه تعیین می شود و ضمناً پتانسیل مخاطرات محتمل از قبیل زمین لرزه، زمین لغزش و روانگرایی در ارتباط با پروژه مد نظر قرار می‌گیرد. سپس، انواع پی‌ها، سازه‌های نگهبان، عملیات خاکی، و روسازی‌های پروژه تحلیل و طراحی می‌گردند. پی های سطحی گسترده، شمع‌ها و کیسون‌ها، نمونه‌هایی از پی‌ها، دیوارهای حائل و سدهای خاکی نمونه‌هائی از سازه‌های نگهبان، و احداث خاکریزها، گودبرداری ها، تونل‌ها، کانال‌ها، مخازن، و مدفن‌های زباله نمونه‌هایی از عملیات خاکی هستند.
